De abacora.
1. tr. Ant. Hostigar, acosar.
Sin.: |
|
2. tr. Ant. acaparar.
De abacora.
1. tr. Ant. Hostigar, acosar.
Sin.: |
|
2. tr. Ant. acaparar.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
abacorar | abacorando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber abacorado | habiendo abacorado | |||
Participio | ||||
abacorado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | abacoro | he abacorado | ||
tú / vos | abacoras / abacorás | has abacorado | ||
usted | abacora | ha abacorado | ||
él, ella | abacora | ha abacorado | ||
nosotros, nosotras | abacoramos | hemos abacorado | ||
vosotros, vosotras | abacoráis | habéis abacorado | ||
ustedes | abacoran | han abacorado | ||
ellos, ellas | abacoran | han abacorado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | abacoraba | había abacorado | ||
tú / vos | abacorabas | habías abacorado | ||
usted | abacoraba | había abacorado | ||
él, ella | abacoraba | había abacorado | ||
nosotros, nosotras | abacorábamos | habíamos abacorado | ||
vosotros, vosotras | abacorabais | habíais abacorado | ||
ustedes | abacoraban | habían abacorado | ||
ellos, ellas | abacoraban | habían abacorado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | abacoré | hube abacorado | ||
tú / vos | abacoraste | hubiste abacorado | ||
usted | abacoró | hubo abacorado | ||
él, ella | abacoró | hubo abacorado | ||
nosotros, nosotras | abacoramos | hubimos abacorado | ||
vosotros, vosotras | abacorasteis | hubisteis abacorado | ||
ustedes | abacoraron | hubieron abacorado | ||
ellos, ellas | abacoraron | hubieron abacorado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | abacoraré | habré abacorado | ||
tú / vos | abacorarás | habrás abacorado | ||
usted | abacorará | habrá abacorado | ||
él, ella | abacorará | habrá abacorado | ||
nosotros, nosotras | abacoraremos | habremos abacorado | ||
vosotros, vosotras | abacoraréis | habréis abacorado | ||
ustedes | abacorarán | habrán abacorado | ||
ellos, ellas | abacorarán | habrán abacorado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | abacoraría | habría abacorado | ||
tú / vos | abacorarías | habrías abacorado | ||
usted | abacoraría | habría abacorado | ||
él, ella | abacoraría | habría abacorado | ||
nosotros, nosotras | abacoraríamos | habríamos abacorado | ||
vosotros, vosotras | abacoraríais | habríais abacorado | ||
ustedes | abacorarían | habrían abacorado | ||
ellos, ellas | abacorarían | habrían abacorado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | abacore | haya abacorado | ||
tú / vos | abacores | hayas abacorado | ||
usted | abacore | haya abacorado | ||
él, ella | abacore | haya abacorado | ||
nosotros, nosotras | abacoremos | hayamos abacorado | ||
vosotros, vosotras | abacoréis | hayáis abacorado | ||
ustedes | abacoren | hayan abacorado | ||
ellos, ellas | abacoren | hayan abacorado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | abacorara o abacorase | |||
tú / vos | abacoraras o abacorases | |||
usted | abacorara o abacorase | |||
él, ella | abacorara o abacorase | |||
nosotros, nosotras | abacoráramos o abacorásemos | |||
vosotros, vosotras | abacorarais o abacoraseis | |||
ustedes | abacoraran o abacorasen | |||
ellos, ellas | abacoraran o abacorasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese abacorado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses abacorado | |||
usted | hubiera o hubiese abacorado | |||
él, ella | hubiera o hubiese abacorado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos abacorado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis abacorado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen abacorado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen abacorado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | abacorare | hubiere abacorado | ||
tú / vos | abacorares | hubieres abacorado | ||
usted | abacorare | hubiere abacorado | ||
él, ella | abacorare | hubiere abacorado | ||
nosotros, nosotras | abacoráremos | hubiéremos abacorado | ||
vosotros, vosotras | abacorareis | hubiereis abacorado | ||
ustedes | abacoraren | hubieren abacorado | ||
ellos, ellas | abacoraren | hubieren abacorado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | abacora / abacorá | |||
usted | abacore | |||
vosotros, vosotras | abacorad | |||
ustedes | abacoren |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).