1. tr. Hacer parva, disponer la mies para trillarla.
2. tr. Recoger en un montón la mies trillada.
1. tr. Hacer parva, disponer la mies para trillarla.
2. tr. Recoger en un montón la mies trillada.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
aparvar | aparvando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber aparvado | habiendo aparvado | |||
Participio | ||||
aparvado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | aparvo | he aparvado | ||
tú / vos | aparvas / aparvás | has aparvado | ||
usted | aparva | ha aparvado | ||
él, ella | aparva | ha aparvado | ||
nosotros, nosotras | aparvamos | hemos aparvado | ||
vosotros, vosotras | aparváis | habéis aparvado | ||
ustedes | aparvan | han aparvado | ||
ellos, ellas | aparvan | han aparvado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | aparvaba | había aparvado | ||
tú / vos | aparvabas | habías aparvado | ||
usted | aparvaba | había aparvado | ||
él, ella | aparvaba | había aparvado | ||
nosotros, nosotras | aparvábamos | habíamos aparvado | ||
vosotros, vosotras | aparvabais | habíais aparvado | ||
ustedes | aparvaban | habían aparvado | ||
ellos, ellas | aparvaban | habían aparvado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | aparvé | hube aparvado | ||
tú / vos | aparvaste | hubiste aparvado | ||
usted | aparvó | hubo aparvado | ||
él, ella | aparvó | hubo aparvado | ||
nosotros, nosotras | aparvamos | hubimos aparvado | ||
vosotros, vosotras | aparvasteis | hubisteis aparvado | ||
ustedes | aparvaron | hubieron aparvado | ||
ellos, ellas | aparvaron | hubieron aparvado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | aparvaré | habré aparvado | ||
tú / vos | aparvarás | habrás aparvado | ||
usted | aparvará | habrá aparvado | ||
él, ella | aparvará | habrá aparvado | ||
nosotros, nosotras | aparvaremos | habremos aparvado | ||
vosotros, vosotras | aparvaréis | habréis aparvado | ||
ustedes | aparvarán | habrán aparvado | ||
ellos, ellas | aparvarán | habrán aparvado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | aparvaría | habría aparvado | ||
tú / vos | aparvarías | habrías aparvado | ||
usted | aparvaría | habría aparvado | ||
él, ella | aparvaría | habría aparvado | ||
nosotros, nosotras | aparvaríamos | habríamos aparvado | ||
vosotros, vosotras | aparvaríais | habríais aparvado | ||
ustedes | aparvarían | habrían aparvado | ||
ellos, ellas | aparvarían | habrían aparvado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | aparve | haya aparvado | ||
tú / vos | aparves | hayas aparvado | ||
usted | aparve | haya aparvado | ||
él, ella | aparve | haya aparvado | ||
nosotros, nosotras | aparvemos | hayamos aparvado | ||
vosotros, vosotras | aparvéis | hayáis aparvado | ||
ustedes | aparven | hayan aparvado | ||
ellos, ellas | aparven | hayan aparvado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | aparvara o aparvase | |||
tú / vos | aparvaras o aparvases | |||
usted | aparvara o aparvase | |||
él, ella | aparvara o aparvase | |||
nosotros, nosotras | aparváramos o aparvásemos | |||
vosotros, vosotras | aparvarais o aparvaseis | |||
ustedes | aparvaran o aparvasen | |||
ellos, ellas | aparvaran o aparvasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese aparvado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses aparvado | |||
usted | hubiera o hubiese aparvado | |||
él, ella | hubiera o hubiese aparvado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos aparvado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis aparvado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen aparvado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen aparvado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | aparvare | hubiere aparvado | ||
tú / vos | aparvares | hubieres aparvado | ||
usted | aparvare | hubiere aparvado | ||
él, ella | aparvare | hubiere aparvado | ||
nosotros, nosotras | aparváremos | hubiéremos aparvado | ||
vosotros, vosotras | aparvareis | hubiereis aparvado | ||
ustedes | aparvaren | hubieren aparvado | ||
ellos, ellas | aparvaren | hubieren aparvado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | aparva / aparvá | |||
usted | aparve | |||
vosotros, vosotras | aparvad | |||
ustedes | aparven |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).