1. tr. surcar.
1. tr. surcar.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
asurcar | asurcando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber asurcado | habiendo asurcado | |||
Participio | ||||
asurcado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | asurco | he asurcado | ||
tú / vos | asurcas / asurcás | has asurcado | ||
usted | asurca | ha asurcado | ||
él, ella | asurca | ha asurcado | ||
nosotros, nosotras | asurcamos | hemos asurcado | ||
vosotros, vosotras | asurcáis | habéis asurcado | ||
ustedes | asurcan | han asurcado | ||
ellos, ellas | asurcan | han asurcado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | asurcaba | había asurcado | ||
tú / vos | asurcabas | habías asurcado | ||
usted | asurcaba | había asurcado | ||
él, ella | asurcaba | había asurcado | ||
nosotros, nosotras | asurcábamos | habíamos asurcado | ||
vosotros, vosotras | asurcabais | habíais asurcado | ||
ustedes | asurcaban | habían asurcado | ||
ellos, ellas | asurcaban | habían asurcado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | asurqué | hube asurcado | ||
tú / vos | asurcaste | hubiste asurcado | ||
usted | asurcó | hubo asurcado | ||
él, ella | asurcó | hubo asurcado | ||
nosotros, nosotras | asurcamos | hubimos asurcado | ||
vosotros, vosotras | asurcasteis | hubisteis asurcado | ||
ustedes | asurcaron | hubieron asurcado | ||
ellos, ellas | asurcaron | hubieron asurcado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | asurcaré | habré asurcado | ||
tú / vos | asurcarás | habrás asurcado | ||
usted | asurcará | habrá asurcado | ||
él, ella | asurcará | habrá asurcado | ||
nosotros, nosotras | asurcaremos | habremos asurcado | ||
vosotros, vosotras | asurcaréis | habréis asurcado | ||
ustedes | asurcarán | habrán asurcado | ||
ellos, ellas | asurcarán | habrán asurcado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | asurcaría | habría asurcado | ||
tú / vos | asurcarías | habrías asurcado | ||
usted | asurcaría | habría asurcado | ||
él, ella | asurcaría | habría asurcado | ||
nosotros, nosotras | asurcaríamos | habríamos asurcado | ||
vosotros, vosotras | asurcaríais | habríais asurcado | ||
ustedes | asurcarían | habrían asurcado | ||
ellos, ellas | asurcarían | habrían asurcado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | asurque | haya asurcado | ||
tú / vos | asurques | hayas asurcado | ||
usted | asurque | haya asurcado | ||
él, ella | asurque | haya asurcado | ||
nosotros, nosotras | asurquemos | hayamos asurcado | ||
vosotros, vosotras | asurquéis | hayáis asurcado | ||
ustedes | asurquen | hayan asurcado | ||
ellos, ellas | asurquen | hayan asurcado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | asurcara o asurcase | |||
tú / vos | asurcaras o asurcases | |||
usted | asurcara o asurcase | |||
él, ella | asurcara o asurcase | |||
nosotros, nosotras | asurcáramos o asurcásemos | |||
vosotros, vosotras | asurcarais o asurcaseis | |||
ustedes | asurcaran o asurcasen | |||
ellos, ellas | asurcaran o asurcasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese asurcado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses asurcado | |||
usted | hubiera o hubiese asurcado | |||
él, ella | hubiera o hubiese asurcado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos asurcado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis asurcado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen asurcado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen asurcado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | asurcare | hubiere asurcado | ||
tú / vos | asurcares | hubieres asurcado | ||
usted | asurcare | hubiere asurcado | ||
él, ella | asurcare | hubiere asurcado | ||
nosotros, nosotras | asurcáremos | hubiéremos asurcado | ||
vosotros, vosotras | asurcareis | hubiereis asurcado | ||
ustedes | asurcaren | hubieren asurcado | ||
ellos, ellas | asurcaren | hubieren asurcado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | asurca / asurcá | |||
usted | asurque | |||
vosotros, vosotras | asurcad | |||
ustedes | asurquen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).