1. tr. ataludar.
Sin.: |
|
1. tr. ataludar.
Sin.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
ataluzar | ataluzando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber ataluzado | habiendo ataluzado | |||
Participio | ||||
ataluzado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | ataluzo | he ataluzado | ||
tú / vos | ataluzas / ataluzás | has ataluzado | ||
usted | ataluza | ha ataluzado | ||
él, ella | ataluza | ha ataluzado | ||
nosotros, nosotras | ataluzamos | hemos ataluzado | ||
vosotros, vosotras | ataluzáis | habéis ataluzado | ||
ustedes | ataluzan | han ataluzado | ||
ellos, ellas | ataluzan | han ataluzado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | ataluzaba | había ataluzado | ||
tú / vos | ataluzabas | habías ataluzado | ||
usted | ataluzaba | había ataluzado | ||
él, ella | ataluzaba | había ataluzado | ||
nosotros, nosotras | ataluzábamos | habíamos ataluzado | ||
vosotros, vosotras | ataluzabais | habíais ataluzado | ||
ustedes | ataluzaban | habían ataluzado | ||
ellos, ellas | ataluzaban | habían ataluzado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | atalucé | hube ataluzado | ||
tú / vos | ataluzaste | hubiste ataluzado | ||
usted | ataluzó | hubo ataluzado | ||
él, ella | ataluzó | hubo ataluzado | ||
nosotros, nosotras | ataluzamos | hubimos ataluzado | ||
vosotros, vosotras | ataluzasteis | hubisteis ataluzado | ||
ustedes | ataluzaron | hubieron ataluzado | ||
ellos, ellas | ataluzaron | hubieron ataluzado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | ataluzaré | habré ataluzado | ||
tú / vos | ataluzarás | habrás ataluzado | ||
usted | ataluzará | habrá ataluzado | ||
él, ella | ataluzará | habrá ataluzado | ||
nosotros, nosotras | ataluzaremos | habremos ataluzado | ||
vosotros, vosotras | ataluzaréis | habréis ataluzado | ||
ustedes | ataluzarán | habrán ataluzado | ||
ellos, ellas | ataluzarán | habrán ataluzado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | ataluzaría | habría ataluzado | ||
tú / vos | ataluzarías | habrías ataluzado | ||
usted | ataluzaría | habría ataluzado | ||
él, ella | ataluzaría | habría ataluzado | ||
nosotros, nosotras | ataluzaríamos | habríamos ataluzado | ||
vosotros, vosotras | ataluzaríais | habríais ataluzado | ||
ustedes | ataluzarían | habrían ataluzado | ||
ellos, ellas | ataluzarían | habrían ataluzado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | ataluce | haya ataluzado | ||
tú / vos | ataluces | hayas ataluzado | ||
usted | ataluce | haya ataluzado | ||
él, ella | ataluce | haya ataluzado | ||
nosotros, nosotras | atalucemos | hayamos ataluzado | ||
vosotros, vosotras | atalucéis | hayáis ataluzado | ||
ustedes | atalucen | hayan ataluzado | ||
ellos, ellas | atalucen | hayan ataluzado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | ataluzara o ataluzase | |||
tú / vos | ataluzaras o ataluzases | |||
usted | ataluzara o ataluzase | |||
él, ella | ataluzara o ataluzase | |||
nosotros, nosotras | ataluzáramos o ataluzásemos | |||
vosotros, vosotras | ataluzarais o ataluzaseis | |||
ustedes | ataluzaran o ataluzasen | |||
ellos, ellas | ataluzaran o ataluzasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese ataluzado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses ataluzado | |||
usted | hubiera o hubiese ataluzado | |||
él, ella | hubiera o hubiese ataluzado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos ataluzado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis ataluzado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen ataluzado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen ataluzado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | ataluzare | hubiere ataluzado | ||
tú / vos | ataluzares | hubieres ataluzado | ||
usted | ataluzare | hubiere ataluzado | ||
él, ella | ataluzare | hubiere ataluzado | ||
nosotros, nosotras | ataluzáremos | hubiéremos ataluzado | ||
vosotros, vosotras | ataluzareis | hubiereis ataluzado | ||
ustedes | ataluzaren | hubieren ataluzado | ||
ellos, ellas | ataluzaren | hubieren ataluzado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | ataluza / ataluzá | |||
usted | ataluce | |||
vosotros, vosotras | ataluzad | |||
ustedes | atalucen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).