Consulta posible gracias al compromiso con la cultura de la
conjuramentar

De con- y juramentar.

1. tr. desus. Tomar juramento a alguien.

2. tr. desus. Convenirse con juramento para ejecutar algo.

3. prnl. juramentarse.

Sin.:
  • juramentarse.

Conjugación de conjuramentar
Formas no personales
InfinitivoGerundio
conjuramentarconjuramentando
Infinitivo compuestoGerundio compuesto
haber conjuramentado habiendo conjuramentado
Participio
conjuramentado
Indicativo
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPresentePretérito perfecto compuesto / Antepresente
yoconjuramentohe conjuramentado
tú / vosconjuramentas / conjuramentáshas conjuramentado
ustedconjuramentaha conjuramentado
él, ellaconjuramentaha conjuramentado
nosotros, nosotrasconjuramentamoshemos conjuramentado
vosotros, vosotrasconjuramentáishabéis conjuramentado
ustedesconjuramentanhan conjuramentado
ellos, ellasconjuramentanhan conjuramentado
Pretérito imperfecto / CopretéritoPretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito
yoconjuramentabahabía conjuramentado
tú / vosconjuramentabashabías conjuramentado
ustedconjuramentabahabía conjuramentado
él, ellaconjuramentabahabía conjuramentado
nosotros, nosotrasconjuramentábamoshabíamos conjuramentado
vosotros, vosotrasconjuramentabaishabíais conjuramentado
ustedesconjuramentabanhabían conjuramentado
ellos, ellasconjuramentabanhabían conjuramentado
Pretérito perfecto simple / PretéritoPretérito anterior / Antepretérito
yoconjuramentéhube conjuramentado
tú / vosconjuramentastehubiste conjuramentado
ustedconjuramentóhubo conjuramentado
él, ellaconjuramentóhubo conjuramentado
nosotros, nosotrasconjuramentamoshubimos conjuramentado
vosotros, vosotrasconjuramentasteishubisteis conjuramentado
ustedesconjuramentaronhubieron conjuramentado
ellos, ellasconjuramentaronhubieron conjuramentado
Futuro simple / FuturoFuturo compuesto / Antefuturo
yoconjuramentaréhabré conjuramentado
tú / vosconjuramentaráshabrás conjuramentado
ustedconjuramentaráhabrá conjuramentado
él, ellaconjuramentaráhabrá conjuramentado
nosotros, nosotrasconjuramentaremoshabremos conjuramentado
vosotros, vosotrasconjuramentaréishabréis conjuramentado
ustedesconjuramentaránhabrán conjuramentado
ellos, ellasconjuramentaránhabrán conjuramentado
Condicional simple / PospretéritoCondicional compuesto / Antepospretérito
yoconjuramentaríahabría conjuramentado
tú / vosconjuramentaríashabrías conjuramentado
ustedconjuramentaríahabría conjuramentado
él, ellaconjuramentaríahabría conjuramentado
nosotros, nosotrasconjuramentaríamoshabríamos conjuramentado
vosotros, vosotrasconjuramentaríaishabríais conjuramentado
ustedesconjuramentaríanhabrían conjuramentado
ellos, ellasconjuramentaríanhabrían conjuramentado
Subjuntivo
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPresentePretérito perfecto compuesto / Antepresente
yoconjuramentehaya conjuramentado
tú / vosconjuramenteshayas conjuramentado
ustedconjuramentehaya conjuramentado
él, ellaconjuramentehaya conjuramentado
nosotros, nosotrasconjuramentemoshayamos conjuramentado
vosotros, vosotrasconjuramentéishayáis conjuramentado
ustedesconjuramentenhayan conjuramentado
ellos, ellasconjuramentenhayan conjuramentado
Pretérito imperfecto / Pretérito
yoconjuramentara o conjuramentase
tú / vosconjuramentaras o conjuramentases
ustedconjuramentara o conjuramentase
él, ellaconjuramentara o conjuramentase
nosotros, nosotrasconjuramentáramos o conjuramentásemos
vosotros, vosotrasconjuramentarais o conjuramentaseis
ustedesconjuramentaran o conjuramentasen
ellos, ellasconjuramentaran o conjuramentasen
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito
yohubiera o hubiese conjuramentado
tú / voshubieras o hubieses conjuramentado
ustedhubiera o hubiese conjuramentado
él, ellahubiera o hubiese conjuramentado
nosotros, nosotrashubiéramos o hubiésemos conjuramentado
vosotros, vosotrashubierais o hubieseis conjuramentado
ustedeshubieran o hubiesen conjuramentado
ellos, ellashubieran o hubiesen conjuramentado
Futuro simple / FuturoFuturo compuesto / Antefuturo
yoconjuramentarehubiere conjuramentado
tú / vosconjuramentareshubieres conjuramentado
ustedconjuramentarehubiere conjuramentado
él, ellaconjuramentarehubiere conjuramentado
nosotros, nosotrasconjuramentáremoshubiéremos conjuramentado
vosotros, vosotrasconjuramentareishubiereis conjuramentado
ustedesconjuramentarenhubieren conjuramentado
ellos, ellasconjuramentarenhubieren conjuramentado
Imperativo
NúmeroPersonas del discursoPronombres personales
tú / vosconjuramenta / conjuramentá
ustedconjuramente
vosotros, vosotrasconjuramentad
ustedesconjuramenten
Sinónimos o afines de conjuramentar
  • juramentarse.

Real Academia Española © Todos los derechos reservados

El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.

La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).