1. tr. Dar ponzoña a alguien o infectar con ponzoña algo. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
Ant.: |
|
2. tr. Corromper, dañar o echar a perder. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
1. tr. Dar ponzoña a alguien o infectar con ponzoña algo. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
Ant.: |
|
2. tr. Corromper, dañar o echar a perder. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
emponzoñar | emponzoñando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber emponzoñado | habiendo emponzoñado | |||
Participio | ||||
emponzoñado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | emponzoño | he emponzoñado | ||
tú / vos | emponzoñas / emponzoñás | has emponzoñado | ||
usted | emponzoña | ha emponzoñado | ||
él, ella | emponzoña | ha emponzoñado | ||
nosotros, nosotras | emponzoñamos | hemos emponzoñado | ||
vosotros, vosotras | emponzoñáis | habéis emponzoñado | ||
ustedes | emponzoñan | han emponzoñado | ||
ellos, ellas | emponzoñan | han emponzoñado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | emponzoñaba | había emponzoñado | ||
tú / vos | emponzoñabas | habías emponzoñado | ||
usted | emponzoñaba | había emponzoñado | ||
él, ella | emponzoñaba | había emponzoñado | ||
nosotros, nosotras | emponzoñábamos | habíamos emponzoñado | ||
vosotros, vosotras | emponzoñabais | habíais emponzoñado | ||
ustedes | emponzoñaban | habían emponzoñado | ||
ellos, ellas | emponzoñaban | habían emponzoñado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | emponzoñé | hube emponzoñado | ||
tú / vos | emponzoñaste | hubiste emponzoñado | ||
usted | emponzoñó | hubo emponzoñado | ||
él, ella | emponzoñó | hubo emponzoñado | ||
nosotros, nosotras | emponzoñamos | hubimos emponzoñado | ||
vosotros, vosotras | emponzoñasteis | hubisteis emponzoñado | ||
ustedes | emponzoñaron | hubieron emponzoñado | ||
ellos, ellas | emponzoñaron | hubieron emponzoñado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | emponzoñaré | habré emponzoñado | ||
tú / vos | emponzoñarás | habrás emponzoñado | ||
usted | emponzoñará | habrá emponzoñado | ||
él, ella | emponzoñará | habrá emponzoñado | ||
nosotros, nosotras | emponzoñaremos | habremos emponzoñado | ||
vosotros, vosotras | emponzoñaréis | habréis emponzoñado | ||
ustedes | emponzoñarán | habrán emponzoñado | ||
ellos, ellas | emponzoñarán | habrán emponzoñado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | emponzoñaría | habría emponzoñado | ||
tú / vos | emponzoñarías | habrías emponzoñado | ||
usted | emponzoñaría | habría emponzoñado | ||
él, ella | emponzoñaría | habría emponzoñado | ||
nosotros, nosotras | emponzoñaríamos | habríamos emponzoñado | ||
vosotros, vosotras | emponzoñaríais | habríais emponzoñado | ||
ustedes | emponzoñarían | habrían emponzoñado | ||
ellos, ellas | emponzoñarían | habrían emponzoñado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | emponzoñe | haya emponzoñado | ||
tú / vos | emponzoñes | hayas emponzoñado | ||
usted | emponzoñe | haya emponzoñado | ||
él, ella | emponzoñe | haya emponzoñado | ||
nosotros, nosotras | emponzoñemos | hayamos emponzoñado | ||
vosotros, vosotras | emponzoñéis | hayáis emponzoñado | ||
ustedes | emponzoñen | hayan emponzoñado | ||
ellos, ellas | emponzoñen | hayan emponzoñado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | emponzoñara o emponzoñase | |||
tú / vos | emponzoñaras o emponzoñases | |||
usted | emponzoñara o emponzoñase | |||
él, ella | emponzoñara o emponzoñase | |||
nosotros, nosotras | emponzoñáramos o emponzoñásemos | |||
vosotros, vosotras | emponzoñarais o emponzoñaseis | |||
ustedes | emponzoñaran o emponzoñasen | |||
ellos, ellas | emponzoñaran o emponzoñasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese emponzoñado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses emponzoñado | |||
usted | hubiera o hubiese emponzoñado | |||
él, ella | hubiera o hubiese emponzoñado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos emponzoñado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis emponzoñado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen emponzoñado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen emponzoñado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | emponzoñare | hubiere emponzoñado | ||
tú / vos | emponzoñares | hubieres emponzoñado | ||
usted | emponzoñare | hubiere emponzoñado | ||
él, ella | emponzoñare | hubiere emponzoñado | ||
nosotros, nosotras | emponzoñáremos | hubiéremos emponzoñado | ||
vosotros, vosotras | emponzoñareis | hubiereis emponzoñado | ||
ustedes | emponzoñaren | hubieren emponzoñado | ||
ellos, ellas | emponzoñaren | hubieren emponzoñado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | emponzoña / emponzoñá | |||
usted | emponzoñe | |||
vosotros, vosotras | emponzoñad | |||
ustedes | emponzoñen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).