De engurrar.
1. tr. Arrugar, encoger. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
2. prnl. Dicho de una persona: Encogerse, entristecerse.
De engurrar.
1. tr. Arrugar, encoger. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
2. prnl. Dicho de una persona: Encogerse, entristecerse.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
engurruñar | engurruñando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber engurruñado | habiendo engurruñado | |||
Participio | ||||
engurruñado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | engurruño | he engurruñado | ||
tú / vos | engurruñas / engurruñás | has engurruñado | ||
usted | engurruña | ha engurruñado | ||
él, ella | engurruña | ha engurruñado | ||
nosotros, nosotras | engurruñamos | hemos engurruñado | ||
vosotros, vosotras | engurruñáis | habéis engurruñado | ||
ustedes | engurruñan | han engurruñado | ||
ellos, ellas | engurruñan | han engurruñado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | engurruñaba | había engurruñado | ||
tú / vos | engurruñabas | habías engurruñado | ||
usted | engurruñaba | había engurruñado | ||
él, ella | engurruñaba | había engurruñado | ||
nosotros, nosotras | engurruñábamos | habíamos engurruñado | ||
vosotros, vosotras | engurruñabais | habíais engurruñado | ||
ustedes | engurruñaban | habían engurruñado | ||
ellos, ellas | engurruñaban | habían engurruñado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | engurruñé | hube engurruñado | ||
tú / vos | engurruñaste | hubiste engurruñado | ||
usted | engurruñó | hubo engurruñado | ||
él, ella | engurruñó | hubo engurruñado | ||
nosotros, nosotras | engurruñamos | hubimos engurruñado | ||
vosotros, vosotras | engurruñasteis | hubisteis engurruñado | ||
ustedes | engurruñaron | hubieron engurruñado | ||
ellos, ellas | engurruñaron | hubieron engurruñado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | engurruñaré | habré engurruñado | ||
tú / vos | engurruñarás | habrás engurruñado | ||
usted | engurruñará | habrá engurruñado | ||
él, ella | engurruñará | habrá engurruñado | ||
nosotros, nosotras | engurruñaremos | habremos engurruñado | ||
vosotros, vosotras | engurruñaréis | habréis engurruñado | ||
ustedes | engurruñarán | habrán engurruñado | ||
ellos, ellas | engurruñarán | habrán engurruñado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | engurruñaría | habría engurruñado | ||
tú / vos | engurruñarías | habrías engurruñado | ||
usted | engurruñaría | habría engurruñado | ||
él, ella | engurruñaría | habría engurruñado | ||
nosotros, nosotras | engurruñaríamos | habríamos engurruñado | ||
vosotros, vosotras | engurruñaríais | habríais engurruñado | ||
ustedes | engurruñarían | habrían engurruñado | ||
ellos, ellas | engurruñarían | habrían engurruñado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | engurruñe | haya engurruñado | ||
tú / vos | engurruñes | hayas engurruñado | ||
usted | engurruñe | haya engurruñado | ||
él, ella | engurruñe | haya engurruñado | ||
nosotros, nosotras | engurruñemos | hayamos engurruñado | ||
vosotros, vosotras | engurruñéis | hayáis engurruñado | ||
ustedes | engurruñen | hayan engurruñado | ||
ellos, ellas | engurruñen | hayan engurruñado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | engurruñara o engurruñase | |||
tú / vos | engurruñaras o engurruñases | |||
usted | engurruñara o engurruñase | |||
él, ella | engurruñara o engurruñase | |||
nosotros, nosotras | engurruñáramos o engurruñásemos | |||
vosotros, vosotras | engurruñarais o engurruñaseis | |||
ustedes | engurruñaran o engurruñasen | |||
ellos, ellas | engurruñaran o engurruñasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese engurruñado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses engurruñado | |||
usted | hubiera o hubiese engurruñado | |||
él, ella | hubiera o hubiese engurruñado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos engurruñado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis engurruñado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen engurruñado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen engurruñado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | engurruñare | hubiere engurruñado | ||
tú / vos | engurruñares | hubieres engurruñado | ||
usted | engurruñare | hubiere engurruñado | ||
él, ella | engurruñare | hubiere engurruñado | ||
nosotros, nosotras | engurruñáremos | hubiéremos engurruñado | ||
vosotros, vosotras | engurruñareis | hubiereis engurruñado | ||
ustedes | engurruñaren | hubieren engurruñado | ||
ellos, ellas | engurruñaren | hubieren engurruñado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | engurruña / engurruñá | |||
usted | engurruñe | |||
vosotros, vosotras | engurruñad | |||
ustedes | engurruñen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).