Conjug. c. contar.
1. intr. Tener ensueños. U. t. c. tr.
Sin.: |
|
Conjug. c. contar.
1. intr. Tener ensueños. U. t. c. tr.
Sin.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
ensoñar | ensoñando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber ensoñado | habiendo ensoñado | |||
Participio | ||||
ensoñado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | ensueño | he ensoñado | ||
tú / vos | ensueñas / ensoñás | has ensoñado | ||
usted | ensueña | ha ensoñado | ||
él, ella | ensueña | ha ensoñado | ||
nosotros, nosotras | ensoñamos | hemos ensoñado | ||
vosotros, vosotras | ensoñáis | habéis ensoñado | ||
ustedes | ensueñan | han ensoñado | ||
ellos, ellas | ensueñan | han ensoñado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | ensoñaba | había ensoñado | ||
tú / vos | ensoñabas | habías ensoñado | ||
usted | ensoñaba | había ensoñado | ||
él, ella | ensoñaba | había ensoñado | ||
nosotros, nosotras | ensoñábamos | habíamos ensoñado | ||
vosotros, vosotras | ensoñabais | habíais ensoñado | ||
ustedes | ensoñaban | habían ensoñado | ||
ellos, ellas | ensoñaban | habían ensoñado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | ensoñé | hube ensoñado | ||
tú / vos | ensoñaste | hubiste ensoñado | ||
usted | ensoñó | hubo ensoñado | ||
él, ella | ensoñó | hubo ensoñado | ||
nosotros, nosotras | ensoñamos | hubimos ensoñado | ||
vosotros, vosotras | ensoñasteis | hubisteis ensoñado | ||
ustedes | ensoñaron | hubieron ensoñado | ||
ellos, ellas | ensoñaron | hubieron ensoñado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | ensoñaré | habré ensoñado | ||
tú / vos | ensoñarás | habrás ensoñado | ||
usted | ensoñará | habrá ensoñado | ||
él, ella | ensoñará | habrá ensoñado | ||
nosotros, nosotras | ensoñaremos | habremos ensoñado | ||
vosotros, vosotras | ensoñaréis | habréis ensoñado | ||
ustedes | ensoñarán | habrán ensoñado | ||
ellos, ellas | ensoñarán | habrán ensoñado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | ensoñaría | habría ensoñado | ||
tú / vos | ensoñarías | habrías ensoñado | ||
usted | ensoñaría | habría ensoñado | ||
él, ella | ensoñaría | habría ensoñado | ||
nosotros, nosotras | ensoñaríamos | habríamos ensoñado | ||
vosotros, vosotras | ensoñaríais | habríais ensoñado | ||
ustedes | ensoñarían | habrían ensoñado | ||
ellos, ellas | ensoñarían | habrían ensoñado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | ensueñe | haya ensoñado | ||
tú / vos | ensueñes | hayas ensoñado | ||
usted | ensueñe | haya ensoñado | ||
él, ella | ensueñe | haya ensoñado | ||
nosotros, nosotras | ensoñemos | hayamos ensoñado | ||
vosotros, vosotras | ensoñéis | hayáis ensoñado | ||
ustedes | ensueñen | hayan ensoñado | ||
ellos, ellas | ensueñen | hayan ensoñado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | ensoñara o ensoñase | |||
tú / vos | ensoñaras o ensoñases | |||
usted | ensoñara o ensoñase | |||
él, ella | ensoñara o ensoñase | |||
nosotros, nosotras | ensoñáramos o ensoñásemos | |||
vosotros, vosotras | ensoñarais o ensoñaseis | |||
ustedes | ensoñaran o ensoñasen | |||
ellos, ellas | ensoñaran o ensoñasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese ensoñado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses ensoñado | |||
usted | hubiera o hubiese ensoñado | |||
él, ella | hubiera o hubiese ensoñado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos ensoñado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis ensoñado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen ensoñado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen ensoñado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | ensoñare | hubiere ensoñado | ||
tú / vos | ensoñares | hubieres ensoñado | ||
usted | ensoñare | hubiere ensoñado | ||
él, ella | ensoñare | hubiere ensoñado | ||
nosotros, nosotras | ensoñáremos | hubiéremos ensoñado | ||
vosotros, vosotras | ensoñareis | hubiereis ensoñado | ||
ustedes | ensoñaren | hubieren ensoñado | ||
ellos, ellas | ensoñaren | hubieren ensoñado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | ensueña / ensoñá | |||
usted | ensueñe | |||
vosotros, vosotras | ensoñad | |||
ustedes | ensueñen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).