Del lat. abrogāre.
1. tr. Der. Abolir, derogar. Abrogar una ley, un código.
Sin.: |
|
Ant.: |
|
Del lat. abrogāre.
1. tr. Der. Abolir, derogar. Abrogar una ley, un código.
Sin.: |
|
Ant.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
abrogar | abrogando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber abrogado | habiendo abrogado | |||
Participio | ||||
abrogado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | abrogo | he abrogado | ||
tú / vos | abrogas / abrogás | has abrogado | ||
usted | abroga | ha abrogado | ||
él, ella | abroga | ha abrogado | ||
nosotros, nosotras | abrogamos | hemos abrogado | ||
vosotros, vosotras | abrogáis | habéis abrogado | ||
ustedes | abrogan | han abrogado | ||
ellos, ellas | abrogan | han abrogado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | abrogaba | había abrogado | ||
tú / vos | abrogabas | habías abrogado | ||
usted | abrogaba | había abrogado | ||
él, ella | abrogaba | había abrogado | ||
nosotros, nosotras | abrogábamos | habíamos abrogado | ||
vosotros, vosotras | abrogabais | habíais abrogado | ||
ustedes | abrogaban | habían abrogado | ||
ellos, ellas | abrogaban | habían abrogado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | abrogué | hube abrogado | ||
tú / vos | abrogaste | hubiste abrogado | ||
usted | abrogó | hubo abrogado | ||
él, ella | abrogó | hubo abrogado | ||
nosotros, nosotras | abrogamos | hubimos abrogado | ||
vosotros, vosotras | abrogasteis | hubisteis abrogado | ||
ustedes | abrogaron | hubieron abrogado | ||
ellos, ellas | abrogaron | hubieron abrogado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | abrogaré | habré abrogado | ||
tú / vos | abrogarás | habrás abrogado | ||
usted | abrogará | habrá abrogado | ||
él, ella | abrogará | habrá abrogado | ||
nosotros, nosotras | abrogaremos | habremos abrogado | ||
vosotros, vosotras | abrogaréis | habréis abrogado | ||
ustedes | abrogarán | habrán abrogado | ||
ellos, ellas | abrogarán | habrán abrogado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | abrogaría | habría abrogado | ||
tú / vos | abrogarías | habrías abrogado | ||
usted | abrogaría | habría abrogado | ||
él, ella | abrogaría | habría abrogado | ||
nosotros, nosotras | abrogaríamos | habríamos abrogado | ||
vosotros, vosotras | abrogaríais | habríais abrogado | ||
ustedes | abrogarían | habrían abrogado | ||
ellos, ellas | abrogarían | habrían abrogado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | abrogue | haya abrogado | ||
tú / vos | abrogues | hayas abrogado | ||
usted | abrogue | haya abrogado | ||
él, ella | abrogue | haya abrogado | ||
nosotros, nosotras | abroguemos | hayamos abrogado | ||
vosotros, vosotras | abroguéis | hayáis abrogado | ||
ustedes | abroguen | hayan abrogado | ||
ellos, ellas | abroguen | hayan abrogado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | abrogara o abrogase | |||
tú / vos | abrogaras o abrogases | |||
usted | abrogara o abrogase | |||
él, ella | abrogara o abrogase | |||
nosotros, nosotras | abrogáramos o abrogásemos | |||
vosotros, vosotras | abrogarais o abrogaseis | |||
ustedes | abrogaran o abrogasen | |||
ellos, ellas | abrogaran o abrogasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese abrogado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses abrogado | |||
usted | hubiera o hubiese abrogado | |||
él, ella | hubiera o hubiese abrogado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos abrogado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis abrogado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen abrogado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen abrogado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | abrogare | hubiere abrogado | ||
tú / vos | abrogares | hubieres abrogado | ||
usted | abrogare | hubiere abrogado | ||
él, ella | abrogare | hubiere abrogado | ||
nosotros, nosotras | abrogáremos | hubiéremos abrogado | ||
vosotros, vosotras | abrogareis | hubiereis abrogado | ||
ustedes | abrogaren | hubieren abrogado | ||
ellos, ellas | abrogaren | hubieren abrogado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | abroga / abrogá | |||
usted | abrogue | |||
vosotros, vosotras | abrogad | |||
ustedes | abroguen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).