De piano2.
1. tr. Disminuir sensiblemente la intensidad de la voz o del sonido. U. t. c. prnl.
De piano2.
1. tr. Disminuir sensiblemente la intensidad de la voz o del sonido. U. t. c. prnl.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
apianar | apianando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber apianado | habiendo apianado | |||
Participio | ||||
apianado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | apiano | he apianado | ||
tú / vos | apianas / apianás | has apianado | ||
usted | apiana | ha apianado | ||
él, ella | apiana | ha apianado | ||
nosotros, nosotras | apianamos | hemos apianado | ||
vosotros, vosotras | apianáis | habéis apianado | ||
ustedes | apianan | han apianado | ||
ellos, ellas | apianan | han apianado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | apianaba | había apianado | ||
tú / vos | apianabas | habías apianado | ||
usted | apianaba | había apianado | ||
él, ella | apianaba | había apianado | ||
nosotros, nosotras | apianábamos | habíamos apianado | ||
vosotros, vosotras | apianabais | habíais apianado | ||
ustedes | apianaban | habían apianado | ||
ellos, ellas | apianaban | habían apianado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | apiané | hube apianado | ||
tú / vos | apianaste | hubiste apianado | ||
usted | apianó | hubo apianado | ||
él, ella | apianó | hubo apianado | ||
nosotros, nosotras | apianamos | hubimos apianado | ||
vosotros, vosotras | apianasteis | hubisteis apianado | ||
ustedes | apianaron | hubieron apianado | ||
ellos, ellas | apianaron | hubieron apianado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | apianaré | habré apianado | ||
tú / vos | apianarás | habrás apianado | ||
usted | apianará | habrá apianado | ||
él, ella | apianará | habrá apianado | ||
nosotros, nosotras | apianaremos | habremos apianado | ||
vosotros, vosotras | apianaréis | habréis apianado | ||
ustedes | apianarán | habrán apianado | ||
ellos, ellas | apianarán | habrán apianado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | apianaría | habría apianado | ||
tú / vos | apianarías | habrías apianado | ||
usted | apianaría | habría apianado | ||
él, ella | apianaría | habría apianado | ||
nosotros, nosotras | apianaríamos | habríamos apianado | ||
vosotros, vosotras | apianaríais | habríais apianado | ||
ustedes | apianarían | habrían apianado | ||
ellos, ellas | apianarían | habrían apianado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | apiane | haya apianado | ||
tú / vos | apianes | hayas apianado | ||
usted | apiane | haya apianado | ||
él, ella | apiane | haya apianado | ||
nosotros, nosotras | apianemos | hayamos apianado | ||
vosotros, vosotras | apianéis | hayáis apianado | ||
ustedes | apianen | hayan apianado | ||
ellos, ellas | apianen | hayan apianado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | apianara o apianase | |||
tú / vos | apianaras o apianases | |||
usted | apianara o apianase | |||
él, ella | apianara o apianase | |||
nosotros, nosotras | apianáramos o apianásemos | |||
vosotros, vosotras | apianarais o apianaseis | |||
ustedes | apianaran o apianasen | |||
ellos, ellas | apianaran o apianasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese apianado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses apianado | |||
usted | hubiera o hubiese apianado | |||
él, ella | hubiera o hubiese apianado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos apianado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis apianado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen apianado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen apianado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | apianare | hubiere apianado | ||
tú / vos | apianares | hubieres apianado | ||
usted | apianare | hubiere apianado | ||
él, ella | apianare | hubiere apianado | ||
nosotros, nosotras | apianáremos | hubiéremos apianado | ||
vosotros, vosotras | apianareis | hubiereis apianado | ||
ustedes | apianaren | hubieren apianado | ||
ellos, ellas | apianaren | hubieren apianado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | apiana / apianá | |||
usted | apiane | |||
vosotros, vosotras | apianad | |||
ustedes | apianen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).