1. tr. malson. Ven. descoñetar. U. t. c. prnl.
| Formas no personales | ||||
|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | Gerundio | |||
| escoñetar | escoñetando | |||
| Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
| haber escoñetado | habiendo escoñetado | |||
| Participio | ||||
| escoñetado | ||||
| Indicativo | ||||
| Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
| yo | escoñeto | he escoñetado | ||
| tú / vos | escoñetas / escoñetás | has escoñetado | ||
| usted | escoñeta | ha escoñetado | ||
| él, ella | escoñeta | ha escoñetado | ||
| nosotros, nosotras | escoñetamos | hemos escoñetado | ||
| vosotros, vosotras | escoñetáis | habéis escoñetado | ||
| ustedes | escoñetan | han escoñetado | ||
| ellos, ellas | escoñetan | han escoñetado | ||
| Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
| yo | escoñetaba | había escoñetado | ||
| tú / vos | escoñetabas | habías escoñetado | ||
| usted | escoñetaba | había escoñetado | ||
| él, ella | escoñetaba | había escoñetado | ||
| nosotros, nosotras | escoñetábamos | habíamos escoñetado | ||
| vosotros, vosotras | escoñetabais | habíais escoñetado | ||
| ustedes | escoñetaban | habían escoñetado | ||
| ellos, ellas | escoñetaban | habían escoñetado | ||
| Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
| yo | escoñeté | hube escoñetado | ||
| tú / vos | escoñetaste | hubiste escoñetado | ||
| usted | escoñetó | hubo escoñetado | ||
| él, ella | escoñetó | hubo escoñetado | ||
| nosotros, nosotras | escoñetamos | hubimos escoñetado | ||
| vosotros, vosotras | escoñetasteis | hubisteis escoñetado | ||
| ustedes | escoñetaron | hubieron escoñetado | ||
| ellos, ellas | escoñetaron | hubieron escoñetado | ||
| Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
| yo | escoñetaré | habré escoñetado | ||
| tú / vos | escoñetarás | habrás escoñetado | ||
| usted | escoñetará | habrá escoñetado | ||
| él, ella | escoñetará | habrá escoñetado | ||
| nosotros, nosotras | escoñetaremos | habremos escoñetado | ||
| vosotros, vosotras | escoñetaréis | habréis escoñetado | ||
| ustedes | escoñetarán | habrán escoñetado | ||
| ellos, ellas | escoñetarán | habrán escoñetado | ||
| Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
| yo | escoñetaría | habría escoñetado | ||
| tú / vos | escoñetarías | habrías escoñetado | ||
| usted | escoñetaría | habría escoñetado | ||
| él, ella | escoñetaría | habría escoñetado | ||
| nosotros, nosotras | escoñetaríamos | habríamos escoñetado | ||
| vosotros, vosotras | escoñetaríais | habríais escoñetado | ||
| ustedes | escoñetarían | habrían escoñetado | ||
| ellos, ellas | escoñetarían | habrían escoñetado | ||
| Subjuntivo | ||||
| Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
| yo | escoñete | haya escoñetado | ||
| tú / vos | escoñetes | hayas escoñetado | ||
| usted | escoñete | haya escoñetado | ||
| él, ella | escoñete | haya escoñetado | ||
| nosotros, nosotras | escoñetemos | hayamos escoñetado | ||
| vosotros, vosotras | escoñetéis | hayáis escoñetado | ||
| ustedes | escoñeten | hayan escoñetado | ||
| ellos, ellas | escoñeten | hayan escoñetado | ||
| Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
| yo | escoñetara o escoñetase | |||
| tú / vos | escoñetaras o escoñetases | |||
| usted | escoñetara o escoñetase | |||
| él, ella | escoñetara o escoñetase | |||
| nosotros, nosotras | escoñetáramos o escoñetásemos | |||
| vosotros, vosotras | escoñetarais o escoñetaseis | |||
| ustedes | escoñetaran o escoñetasen | |||
| ellos, ellas | escoñetaran o escoñetasen | |||
| Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
| yo | hubiera o hubiese escoñetado | |||
| tú / vos | hubieras o hubieses escoñetado | |||
| usted | hubiera o hubiese escoñetado | |||
| él, ella | hubiera o hubiese escoñetado | |||
| nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos escoñetado | |||
| vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis escoñetado | |||
| ustedes | hubieran o hubiesen escoñetado | |||
| ellos, ellas | hubieran o hubiesen escoñetado | |||
| Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
| yo | escoñetare | hubiere escoñetado | ||
| tú / vos | escoñetares | hubieres escoñetado | ||
| usted | escoñetare | hubiere escoñetado | ||
| él, ella | escoñetare | hubiere escoñetado | ||
| nosotros, nosotras | escoñetáremos | hubiéremos escoñetado | ||
| vosotros, vosotras | escoñetareis | hubiereis escoñetado | ||
| ustedes | escoñetaren | hubieren escoñetado | ||
| ellos, ellas | escoñetaren | hubieren escoñetado | ||
| Imperativo | ||||
| Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
| tú / vos | escoñeta / escoñetá | |||
| usted | escoñete | |||
| vosotros, vosotras | escoñetad | |||
| ustedes | escoñeten | |||
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).