Del lat. praelucēre.
Conjug. c. lucir.
1. intr. Lucir con anticipación.
Del lat. praelucēre.
Conjug. c. lucir.
1. intr. Lucir con anticipación.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
prelucir | preluciendo | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber prelucido | habiendo prelucido | |||
Participio | ||||
prelucido | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | preluzco | he prelucido | ||
tú / vos | preluces / prelucís | has prelucido | ||
usted | preluce | ha prelucido | ||
él, ella | preluce | ha prelucido | ||
nosotros, nosotras | prelucimos | hemos prelucido | ||
vosotros, vosotras | prelucís | habéis prelucido | ||
ustedes | prelucen | han prelucido | ||
ellos, ellas | prelucen | han prelucido | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | prelucía | había prelucido | ||
tú / vos | prelucías | habías prelucido | ||
usted | prelucía | había prelucido | ||
él, ella | prelucía | había prelucido | ||
nosotros, nosotras | prelucíamos | habíamos prelucido | ||
vosotros, vosotras | prelucíais | habíais prelucido | ||
ustedes | prelucían | habían prelucido | ||
ellos, ellas | prelucían | habían prelucido | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | prelucí | hube prelucido | ||
tú / vos | preluciste | hubiste prelucido | ||
usted | prelució | hubo prelucido | ||
él, ella | prelució | hubo prelucido | ||
nosotros, nosotras | prelucimos | hubimos prelucido | ||
vosotros, vosotras | prelucisteis | hubisteis prelucido | ||
ustedes | prelucieron | hubieron prelucido | ||
ellos, ellas | prelucieron | hubieron prelucido | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | preluciré | habré prelucido | ||
tú / vos | prelucirás | habrás prelucido | ||
usted | prelucirá | habrá prelucido | ||
él, ella | prelucirá | habrá prelucido | ||
nosotros, nosotras | preluciremos | habremos prelucido | ||
vosotros, vosotras | preluciréis | habréis prelucido | ||
ustedes | prelucirán | habrán prelucido | ||
ellos, ellas | prelucirán | habrán prelucido | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | preluciría | habría prelucido | ||
tú / vos | prelucirías | habrías prelucido | ||
usted | preluciría | habría prelucido | ||
él, ella | preluciría | habría prelucido | ||
nosotros, nosotras | preluciríamos | habríamos prelucido | ||
vosotros, vosotras | preluciríais | habríais prelucido | ||
ustedes | prelucirían | habrían prelucido | ||
ellos, ellas | prelucirían | habrían prelucido | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | preluzca | haya prelucido | ||
tú / vos | preluzcas | hayas prelucido | ||
usted | preluzca | haya prelucido | ||
él, ella | preluzca | haya prelucido | ||
nosotros, nosotras | preluzcamos | hayamos prelucido | ||
vosotros, vosotras | preluzcáis | hayáis prelucido | ||
ustedes | preluzcan | hayan prelucido | ||
ellos, ellas | preluzcan | hayan prelucido | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | preluciera o preluciese | |||
tú / vos | prelucieras o prelucieses | |||
usted | preluciera o preluciese | |||
él, ella | preluciera o preluciese | |||
nosotros, nosotras | preluciéramos o preluciésemos | |||
vosotros, vosotras | prelucierais o prelucieseis | |||
ustedes | prelucieran o preluciesen | |||
ellos, ellas | prelucieran o preluciesen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese prelucido | |||
tú / vos | hubieras o hubieses prelucido | |||
usted | hubiera o hubiese prelucido | |||
él, ella | hubiera o hubiese prelucido | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos prelucido | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis prelucido | |||
ustedes | hubieran o hubiesen prelucido | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen prelucido | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | preluciere | hubiere prelucido | ||
tú / vos | prelucieres | hubieres prelucido | ||
usted | preluciere | hubiere prelucido | ||
él, ella | preluciere | hubiere prelucido | ||
nosotros, nosotras | preluciéremos | hubiéremos prelucido | ||
vosotros, vosotras | preluciereis | hubiereis prelucido | ||
ustedes | prelucieren | hubieren prelucido | ||
ellos, ellas | prelucieren | hubieren prelucido | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | preluce / prelucí | |||
usted | preluzca | |||
vosotros, vosotras | prelucid | |||
ustedes | preluzcan |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).