1. tr. vigorar.
Sin.: |
|
1. tr. vigorar.
Sin.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
avigorar | avigorando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber avigorado | habiendo avigorado | |||
Participio | ||||
avigorado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | avigoro | he avigorado | ||
tú / vos | avigoras / avigorás | has avigorado | ||
usted | avigora | ha avigorado | ||
él, ella | avigora | ha avigorado | ||
nosotros, nosotras | avigoramos | hemos avigorado | ||
vosotros, vosotras | avigoráis | habéis avigorado | ||
ustedes | avigoran | han avigorado | ||
ellos, ellas | avigoran | han avigorado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | avigoraba | había avigorado | ||
tú / vos | avigorabas | habías avigorado | ||
usted | avigoraba | había avigorado | ||
él, ella | avigoraba | había avigorado | ||
nosotros, nosotras | avigorábamos | habíamos avigorado | ||
vosotros, vosotras | avigorabais | habíais avigorado | ||
ustedes | avigoraban | habían avigorado | ||
ellos, ellas | avigoraban | habían avigorado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | avigoré | hube avigorado | ||
tú / vos | avigoraste | hubiste avigorado | ||
usted | avigoró | hubo avigorado | ||
él, ella | avigoró | hubo avigorado | ||
nosotros, nosotras | avigoramos | hubimos avigorado | ||
vosotros, vosotras | avigorasteis | hubisteis avigorado | ||
ustedes | avigoraron | hubieron avigorado | ||
ellos, ellas | avigoraron | hubieron avigorado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | avigoraré | habré avigorado | ||
tú / vos | avigorarás | habrás avigorado | ||
usted | avigorará | habrá avigorado | ||
él, ella | avigorará | habrá avigorado | ||
nosotros, nosotras | avigoraremos | habremos avigorado | ||
vosotros, vosotras | avigoraréis | habréis avigorado | ||
ustedes | avigorarán | habrán avigorado | ||
ellos, ellas | avigorarán | habrán avigorado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | avigoraría | habría avigorado | ||
tú / vos | avigorarías | habrías avigorado | ||
usted | avigoraría | habría avigorado | ||
él, ella | avigoraría | habría avigorado | ||
nosotros, nosotras | avigoraríamos | habríamos avigorado | ||
vosotros, vosotras | avigoraríais | habríais avigorado | ||
ustedes | avigorarían | habrían avigorado | ||
ellos, ellas | avigorarían | habrían avigorado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | avigore | haya avigorado | ||
tú / vos | avigores | hayas avigorado | ||
usted | avigore | haya avigorado | ||
él, ella | avigore | haya avigorado | ||
nosotros, nosotras | avigoremos | hayamos avigorado | ||
vosotros, vosotras | avigoréis | hayáis avigorado | ||
ustedes | avigoren | hayan avigorado | ||
ellos, ellas | avigoren | hayan avigorado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | avigorara o avigorase | |||
tú / vos | avigoraras o avigorases | |||
usted | avigorara o avigorase | |||
él, ella | avigorara o avigorase | |||
nosotros, nosotras | avigoráramos o avigorásemos | |||
vosotros, vosotras | avigorarais o avigoraseis | |||
ustedes | avigoraran o avigorasen | |||
ellos, ellas | avigoraran o avigorasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese avigorado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses avigorado | |||
usted | hubiera o hubiese avigorado | |||
él, ella | hubiera o hubiese avigorado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos avigorado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis avigorado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen avigorado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen avigorado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | avigorare | hubiere avigorado | ||
tú / vos | avigorares | hubieres avigorado | ||
usted | avigorare | hubiere avigorado | ||
él, ella | avigorare | hubiere avigorado | ||
nosotros, nosotras | avigoráremos | hubiéremos avigorado | ||
vosotros, vosotras | avigorareis | hubiereis avigorado | ||
ustedes | avigoraren | hubieren avigorado | ||
ellos, ellas | avigoraren | hubieren avigorado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | avigora / avigorá | |||
usted | avigore | |||
vosotros, vosotras | avigorad | |||
ustedes | avigoren |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).