Del lat. rogāre.
Conjug. c. contar.
1. tr. Pedir algo a alguien como gracia o favor. Rogamos atención.
Sin.: |
|
Ant.: |
|
2. intr. Rezar o pedir por alguien o algo. El reo rogaba por su vida.
Del lat. rogāre.
Conjug. c. contar.
1. tr. Pedir algo a alguien como gracia o favor. Rogamos atención.
Sin.: |
|
Ant.: |
|
2. intr. Rezar o pedir por alguien o algo. El reo rogaba por su vida.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
rogar | rogando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber rogado | habiendo rogado | |||
Participio | ||||
rogado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | ruego | he rogado | ||
tú / vos | ruegas / rogás | has rogado | ||
usted | ruega | ha rogado | ||
él, ella | ruega | ha rogado | ||
nosotros, nosotras | rogamos | hemos rogado | ||
vosotros, vosotras | rogáis | habéis rogado | ||
ustedes | ruegan | han rogado | ||
ellos, ellas | ruegan | han rogado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | rogaba | había rogado | ||
tú / vos | rogabas | habías rogado | ||
usted | rogaba | había rogado | ||
él, ella | rogaba | había rogado | ||
nosotros, nosotras | rogábamos | habíamos rogado | ||
vosotros, vosotras | rogabais | habíais rogado | ||
ustedes | rogaban | habían rogado | ||
ellos, ellas | rogaban | habían rogado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | rogué | hube rogado | ||
tú / vos | rogaste | hubiste rogado | ||
usted | rogó | hubo rogado | ||
él, ella | rogó | hubo rogado | ||
nosotros, nosotras | rogamos | hubimos rogado | ||
vosotros, vosotras | rogasteis | hubisteis rogado | ||
ustedes | rogaron | hubieron rogado | ||
ellos, ellas | rogaron | hubieron rogado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | rogaré | habré rogado | ||
tú / vos | rogarás | habrás rogado | ||
usted | rogará | habrá rogado | ||
él, ella | rogará | habrá rogado | ||
nosotros, nosotras | rogaremos | habremos rogado | ||
vosotros, vosotras | rogaréis | habréis rogado | ||
ustedes | rogarán | habrán rogado | ||
ellos, ellas | rogarán | habrán rogado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | rogaría | habría rogado | ||
tú / vos | rogarías | habrías rogado | ||
usted | rogaría | habría rogado | ||
él, ella | rogaría | habría rogado | ||
nosotros, nosotras | rogaríamos | habríamos rogado | ||
vosotros, vosotras | rogaríais | habríais rogado | ||
ustedes | rogarían | habrían rogado | ||
ellos, ellas | rogarían | habrían rogado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | ruegue | haya rogado | ||
tú / vos | ruegues | hayas rogado | ||
usted | ruegue | haya rogado | ||
él, ella | ruegue | haya rogado | ||
nosotros, nosotras | roguemos | hayamos rogado | ||
vosotros, vosotras | roguéis | hayáis rogado | ||
ustedes | rueguen | hayan rogado | ||
ellos, ellas | rueguen | hayan rogado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | rogara o rogase | |||
tú / vos | rogaras o rogases | |||
usted | rogara o rogase | |||
él, ella | rogara o rogase | |||
nosotros, nosotras | rogáramos o rogásemos | |||
vosotros, vosotras | rogarais o rogaseis | |||
ustedes | rogaran o rogasen | |||
ellos, ellas | rogaran o rogasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese rogado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses rogado | |||
usted | hubiera o hubiese rogado | |||
él, ella | hubiera o hubiese rogado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos rogado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis rogado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen rogado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen rogado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | rogare | hubiere rogado | ||
tú / vos | rogares | hubieres rogado | ||
usted | rogare | hubiere rogado | ||
él, ella | rogare | hubiere rogado | ||
nosotros, nosotras | rogáremos | hubiéremos rogado | ||
vosotros, vosotras | rogareis | hubiereis rogado | ||
ustedes | rogaren | hubieren rogado | ||
ellos, ellas | rogaren | hubieren rogado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | ruega / rogá | |||
usted | ruegue | |||
vosotros, vosotras | rogad | |||
ustedes | rueguen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).